Glaucoma

Jaskra jest chorobą nieuleczalną, dlatego jej leczenie trwa do końca życia chorego. Terapia jaskry ma na celu wyłącznie zatrzymanie postępu choroby. Dlatego bardzo ważne jest, żeby wykryć jaskrę jak najwcześniej. Przy możliwie najwcześniejszym wykryciu jaskry istnieje mniejsze ryzyko poważnego uszkodzenia nerwu wzrokowego, co oczywiście przekłada się na naszą jakość widzenia.

Postęp choroby hamujemy obniżając ciśnienie śródgałkowe. Służą temu różne metody.

Zależy od stopnia postępu jaskry i jej postaci. Jeśli postępy choroby  są niewielkie, zaczynamy od leczenia farmakologicznego. W kolejnych etapach zalecane są zabiegi laserowe np. SLT. Przy bardziej zaawansowanych postaciach jaskry potrzebna jest operacja przeciwjaskrowa.  Stosuje się ją najczęściej w połączeniu z operacją zaćmy lub u pacjentów, którzy operację zaćmy przeszli wcześniej.

Na decyzje o operacji jaskry powinniśmy zdobyć się wtedy, kiedy chore oczy źle reagują na terapię farmakologiczną albo kiedy z różnych powodów leczenie kroplami jest niemożliwe. Planowaną operację zaćmy (fakoemulsyfikację) można połączyć właśnie z operacją leczącą jaskrę.

Jest ich kilka rodzajów. Chirurg okulista wybierze ten najwłaściwszy dla pacjenta.

Trabekulektomia: operacja, które celem jest wytworzenie sztucznej przetoki, przez którą ciecz wodnista może wydostawać się z komory przedniej oka. Operacja jest bardzo skuteczna, niestety obciążona ryzykiem powikłań, między innymi może pojawić się po niej zaćma – dlatego często zaćmę operuje się wraz z jaskrą.

Trabekulektomia ze wszczepieniem implantu drenującego ExPress: ulepszona wersja trabekulektomii. Podczas tej operacji chirurg przy pomocy bardzo cienkiej igły umieszcza w oku wykonany ze stali chirurgicznej implant o mikroskopijnych rozmiarach. Niestety – ze względu na konieczność zastosowania precyzyjnego implantu – koszt takiej operacji jest poważniejszy, niż w przypadku tradycyjnej trabekulektomii.

Kanaloplastyka: najnowsza, mało inwazyjna metoda leczenia jaskry. Podczas zabiegu chirurg udrażnia istniejące drogi przepływu cieczy wodnistej, usztywniając kanał przepływu specjalnymi nićmi z prolenu.

Irydektomia laserowa: przy pomocy bardzo precyzyjnego lasera robi się minimalny otwór w tęczówce. Ten otworek usprawnia wymianę cieczy między przednią i tylną komorą gałki ocznej. Bardzo często ten zabieg skutecznie powstrzymuje postępy jaskry. Należy jednak pamiętać o tym, że oko po takim zabiegu powinno być regularnie kontrolowane przez specjalistę – zrobiony otwór jest tak niewielki, że czasem samoistnie zarasta i zabieg należy powtórzyć.

Irydektomia chirurgiczna: bardzo podobna w przebiegu i skutkach do irydektomii laserowej, ale dokonywana na drodze chirurgicznej. Decydują się na nią pacjenci, u których występują przeciwwskazania do zabiegu laserowego.

Krioterapia ciała rzęskowego: działanie niskimi temperaturami na ciało rzęskowe (część oka otaczającą siatkówkę). Stosowana jest w przypadkach zaawansowanej jaskry z objawami bólu i bardzo podwyższonego ciśnienia śródgałkowego. Jeśli zabieg krioterapii zostanie powtórzony w ciągu 3-6 miesięcy, ciśnienie może zacząć utrzymywać się na stałym poziomie, pacjent musi jednak pozostać pod opieką lekarza.

Endoskopowa cyklofotokoagulacja: niezwykle nowoczesna metoda zmniejszenia produkcji cieczy wodnistej oka. Polega na laserowaniu wyrostków rzęskowych produkujących ciecz.

• w dniu zabiegu należy przyjechać w wygodnym ubraniu (np. dres), na miejscu w naszej placówce pacjent otrzymuje jednorazowe ubranie medyczne,
• w dniu operacji prosimy nie wykonywać makijażu twarzy ani oczu,
• stale przyjmowane leki należy przyjąć o zwykłej porze, z jednym wyjątkiem opisanym w kolejnym punkcie,
• na 3-7 dni przed operacją należy je odstawić leki rozrzedzające krew. Są to m.in.: Acard, Aspiryna, Aspro C, Asprocol, Polopiryna, Rhonal, Ring N, Solucytel, Thomapyrin, Pradaxa, Xarelto, Plavix, Warfin, Acenokumarol.

Dodatkowe, szczegółowe informacje przekażemy przed umówioną operacją.

Pacjent przebywa w w naszej placówce  ok. 3 – 4 godziny.

Sama operacja jest krótsza. Przeprowadza się ją w tzw. znieczuleniu kombinowanym. Oznacza to współpracę anestezjologa, podającego dożylnie środki uspokajające i przeciwbólowe oraz okulisty znieczulającego oko miejscowo.

• Po zabiegu pacjent powinien mieć zapewniony transport prywatny (nie komunikacją miejską) z dorosłą osobą towarzyszącą.
• Przez 24 godziny po znieczuleniu nie można kierować pojazdami mechanicznymi, obsługiwać niebezpiecznych urządzeń ani pić alkoholu.
• Po operacji nie wolno zanurzać twarzy w wodzie ani moczyć oka, bo grozi to infekcją. Ostrożność w czasie kąpieli należy zachowywać przez 3 tygodnie, do chwili, kiedy rana stanie się wodoszczelna.
• Przez 2-3 tygodnie po operacji nie powinno się wykonywać prac wymagających dużego wysiłku fizycznego (na przykład przesuwać ciężkich mebli, czy podnosić ciężarów powyżej 15 kilogramów).
• W dni słoneczne należy nosić ciemne okulary.
• Opatrunek pozostaje na oku pacjenta do pierwszej wizyty kontrolnej, która odbywa się następnego dnia po zabiegu. Po niej wyznaczane są kolejne wizyty pooperacyjne. Należy stosować krople okulistyczne zgodnie z zaleceniami lekarza podanymi w karcie informacyjnej zabiegu.